اثر تمرینات همزمان کششی عضلات پلانتار فلکسور و قدرتی عضلۀ پهن مایل داخلی بر بیماران مبتلا به سندرم درد کشککی رانی

سندرم درد کشککی رانی، یکی از ناهنجاری‌های آناتومیکی است که موجب بروز نوعی درد جلو زانو می‌شود و یکی از شایع‌ترین مشکلات مفصل زانو به‌شمار می‌رود. ضعف عضل? پهن مایل داخلی و کوتاهی عضلات پلانتار فلکسور، از جمله مهم-ترین دلایل ذکرشده برای این بیماری است، از این‌رو هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثر تمرینات همزمان کششی عضلات پلانتار فلکسور و قدرتی عضل? پهن مایل داخلی بر سندرم درد کشککی رانی بود. به‌این منظور 30 نفر از زنان مبتلا به سندرم درد کشککی رانی (سن 5/3 ±4/38 سال، وزن 9/2 ±5/70 کیلوگرم) به‌عنوان نمونه انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه مساوی تجربی و کنترل قرار گرفتند. گروه تجربی به مدت 8 هفته علاوه‌بر درمان‌های معمول پزشکی، تمرینات همزمان کششی عضلات پلانتار فلکسور و قدرتی عضل? پهن مایل داخلی و گروه کنترل تنها درمان‌های معمول پزشکی را انجام دادند. از آزمودنی‌ها قبل و بعد از دور? درمانی، آزمون‌های درد، عملکرد و سفتی مفصل (WOMAC)، زاوی? Q، دامن? حرکتی دورسی فلکشن و اکستنشن زانو به‌عمل آمد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس برای اندازه‌های تکرارشده در سطح 05/0>P تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که پس از 8 هفته درمان، میانگین امتیاز WOMAC نسبت به پیش‌آزمون در هر دو گروه به‌طور معناداری (05/0>P) کاهش یافت. این تغییرات در گروه تجربی بیشتر از گروه کنترل بود. میانگین زاوی? Q در هر دو گروه نسبت به پیش‌آزمون به‌صورت یکسان کاهش معناداری (05/0>P) یافت. میانگین دامن? حرکتی دورسی فکلشن گروه تجربی نسبت به پیش‌آزمون و گروه کنترل افزایش معناداری (05/0>P) یافت. میانگین دامن? حرکتی اکستنشن زانو در هر دو گروه نسبت به پیش‌آزمون افزایش یافت، اما گروه تجربی نسبت به گروه کنترل افزایش بیشتری نشان داد. براساس یافته‌های این تحقیق می‌توان گفت که تمرینات همزمان کششی عضلات پلانتار فلکسور و قدرتی عضل? پهن مایل داخلی موجب افزایش کارایی درمان و بهبود بیماران مبتلا به سندرم درد کشککی رانی می‌شود. از این‌رو برای این دسته از بیماران این نوع تمرینات توصیه می‌شود.